Lokalizacja: |
Bieszczady działki sprzedaż obiekt komercyjny Ustrzyki Dolne, |
|
Numer identyfikacyjny: | 1730 |
Opis:
Działki Bieszczady sprzedaż obiekty komercyjne, hale, Ustrzyki Dolne
W ofercie sprzedaży hala magazynowo – produkcyjna w Ustrzykach Dolnych, powierzchnia 250 m2, wybudowana z cegły oraz płyt betonowych, dach pokryty blachą, media prąd oraz woda, posadowiona na działce 30 ar, dojazd drogą asfaltową, w ostatnim odcinku drogą wyłożoną płytami betonowymi.
Nieruchomość idealnie nadająca się pod warsztat samochodowy, wszelkiego rodzaju produkcję i usługi.
Cena: 7.250.000 zł
Kontakt bezpośredni:
Krzysztof Ogonowski
kom: 785-773-443
e-mail: biuro@broker.rzeszow.pl
Zamieszczone informacje nie stanowią oferty handlowej w rozumieniu przepisów Kodeksu Cywilnego
Kredyt hipoteczny, to skomplikowany produkt bankowy, więc jeżeli Państwo nie mieli dotychczas zbyt wiele do czynienia z kredytami i pożyczkami, to chętnie pomożemy w załatwieniu wszelkich formalności.
Zapraszamy do kontaktu z naszym biurem. Bezpłatnie pomożemy wybrać najlepszą ofertę i doprowadzimy do szczęśliwej i korzystnej finalizacji.
BROKER Nieruchomości
35-064 Rzeszów, ul. Targowa 2a
Tel. 17 852 47 67; kom. 601-538-400
biuro@broker.rzeszow.pl
www.broker.rzeszow.pl
Pośrednik Odpowiedzialny Licencja Nr 2115, Zamieszczone informacje nie stanowią oferty handlowej w rozumieniu przepisów Kodeksu Cywilnego
Miasto powiatowe nad rzeką Strwiąż, w północno-wschodnim krańcu Bieszczadów (ponad 10 000 mieszk.). Znaczący ośrodek handlowo-usługowy i turystyczno-sportowy. Stacja PKP, pociągi linii Zagórz - Krościenko (5) i do Chyrowa na Ukrainie (2). Liczne połączenia autobusowe z Leskiem i Sanokiem (ponad 20) i Ustrzykami Górnymi (10), a także m.in. Rzeszowem, Przemyślem, Soliną oraz większością miejscowości we wschodniej części Bieszczadów. Poczta (ul. 29 Listopada 29), policja (ul. 29 Listopada 33), Straż Graniczna, pogotowie ratunkowe (ul. 29 Listopada 53), szpital. Stacja benzynowa (przy wylocie na Lesko). Kilka restauracji i mniejsze placówki gastronomiczne. Liczne placówki noclegowe o różnym standardzie (hotele, ośrodki, schronisko młodzieżowe ZHP). Kąpielisko (przy drodze do Strwiążyka). Kilka wyciągów narciarskich (najdłuższy na Kamienną Lawortę, dł. 970 m, dojazd przez Brzegi Dolne). Dwa kościoły rzymskokatolickie, cerkiew greckokatolicka.
Nazwa miasta oznacza miejsce zbiegu potoków (ukr. ustrik). Ustrzyki Dolne powstały jako wieś na terenie królewszczyzn ziemi przemyskiej. Wcześniej, bo około połowy XV w., lokowano sąsiedni Jasień. W 1497 r. król Jan Olbracht puścił Jasień w dzierżawę Iwoni Janczowiczowi herbu Przestrzał rodem z Siedmiogrodu za zasługi położone w czasie wojny bukowińskiej. W 1509 r. Iwonia lokował wieś Ustrzyki, wtedy zwaną Ustryk. Jego wnuk Paweł nosił już nazwisko Ustrzycki. Ród Ustrzyckich pozostał na tym terenie aż do zaborów; wywodziło się z niego wielu mężów piastujących urzędy w województwie ruskim, a zwłaszcza w ziemi przemyskiej.
Ustrzyki leżały przy rozwidleniu ważnych traktów handlowych wiodących do Krosna, Sambora i na Węgry, nic więc dziwnego, że rozwinął się tu handel. Mieszkańcy osady sprzedawali między innymi wino sprowadzane z Jaślisk. Szeroko znane były również tutejsze targi na bydło. Prawdopodobnie w XVI w. na stromej skarpie nad Strwiążem stanął dwór Ustrzyckich otoczony wałami ziemnymi. W 1664 r. podstarości przemyski Stanisław Ustrzycki założył w Jasieniu parafię łacińską, do której należały Ustrzyki aż do początku XX w. Około 1727 r. dzięki staraniom Ustrzyckich wieś uzyskała prawa miejskie. Rynek i parcele pod zabudowę miejską wytyczono przy trakcie Krosno - Sambor, na zachód od dworu. Można przypuszczać, że założenie miasta było zasługą Bazylego Ustrzyckiego, który kolejno piastował stanowiska stolnika żydaczowskiego, stolnika przemyskiego, wreszcie kasztelana przemyskiego. Zmarł w 1752 r., pozostawiając jedynie córkę Apolonię. W piętnastoletniej dziewczynie za kochał się podkomorzy wielki koronny, książę Kazimierz Poniatowski, brat późniejszego króla. Ślub odbył się w Warszawie, a w trzy lata później urodził się "nieznany książę Poniatowski" - Stanisław, znany czytelnikom Mariana Brandysa. W 1769 r. przybył ze swoim oddziałem do Ustrzyk jeden z przywódców konfederacji barskiej, Kazimierz Pułaski. W latach 1769-70 w okolicach Ustrzyk konfederaci prowadzili walki z oddziałami rosyjskimi gen. Drewicza.
Ożywienie życia. gospodarczego spowodowało oddanie w 1872 r. do użytku linii kolejowej łączącej Ustrzyki z Przemyślem i Sanokiem oraz rozwój przemysłu naftowego. W 1900 r. powstała pierwsza rafineria. W latach 1909-11 zbudowano neogotycki kościół, przy którym utworzono parafię rzymskokatolicką. Wcześniej miasto należało do parafii w sąsiednim Jasieniu, natomiast parafialna cerkiew greckokatolicka i bóżnica żydowska istniały w Ustrzykach od dawna.
W listopadzie 1918 r. na krótko opanowały miasto oddziały ukraińskie, wyparte wkrótce przez Polaków. W 1921 r. miasto liczyło 360 domów i 3230 mieszkańców (906 grek., 556 rzym., 1768 mojż.). W okresie międzywojennym rozwijał się nadal przemysł naftowy. Powstało kilka zakładów obsługujących kopalnictwo naftowe.
W czasie okupacji hitlerowskiej zagładzie uległa społeczność żydowska Ustrzyk, a wielu Polaków i Ukraińców zginęło w więzieniach i obozach. Niemcy opuścili miasto 18 września 1944 r. Po wojnie, aż do 1951 r., Ustrzyki należały do Ukraińskiej SRS. W 1945 r. oddziały UPA kilkakrotnie atakowały stacjonujący w mieście garnizon sowiecki. Jesienią 1951 r., po wymianie "odcinków terytoriów państwowych", Ustrzyki, Lutowiska i kilkanaście wsi leżących na obszarze 480 km kw. oddano Polsce w zamian za analogiczny obszar na Lubelszczyźnie, w rejonie Sokala. Ustrzyki i ich okolice zaludnili przesiedleńcy z tamtych stron.
Centrum miasta stanowi Rynek, kiedyś plac targowy, już przed wojną zamieniony na obsadzony drzewami skwer. Po jego południowej stronie murowany budynek dawnej synagogi z I poł. XIX w.; obecnie, mocno przebudowany, mieści bibliotekę. Naprzeciwko, po drugiej stronie torów kolejowych, znajduje się zaniedbany cmentarz żydowski. Zachowało się na nim około 80 macew (nagrobków) z XIX i XX w.
Nieopodal Rynku, w nowym budynku przy ul. Bełzkiej 7 mieści się Ośrodek Naukowo-Dydaktyczny Bieszczadzkiego Parku Narodowego, w którym obejrzeć można ekspozycję poświęconą Bieszczadzkiemu Parkowi Narodowemu, florze i faunie Bieszczadów, w tym liczne efektowne trofea myśliwskie (godz. 10-17, prócz poniedziałków). Urządzane są okresowe wystawy, a także prelekcje i wykłady prowadzone przez naukowych pracowników BPN. W tym samym budynku księgarnia turystyczna, dobrze zaopatrzona w publikacje o tematyce bieszczadzkiej.
Mało efektowna architektonicznie, murowana cerkiew parafialna p.w. Zaśnięcia Matki Bożej z 1874 r. znajduje się przy ul. Szkolnej. W latach 1952-85 użytkowana jako magazyn, obecnie ponownie służy wiernym wyznania greckokatolickiego.
Przy ul. 29 Listopada prowadzącej z Rynku na dworzec PKP pomnik z tablicą imienną żołnierzy WOP poległych w latach 1945-47.
Murowany, neogotycki kościół parafialny p.w. Matki Bożej Królowej Polski w sąsiedztwie dworca zbudowano w latach 1909-11. We wnętrzu siedemnastowieczna ikona Matki Boskiej z Dzieciątkiem, przywieziona w 1951 r. przez przesiedleńców z Bełza, oraz osiemnastowieczny obraz św. Józefa.
W sąsiedztwie hotelu "Laworta", na północ od niego, widoczne pozostałości fortyfikacji ziemnych otaczających niegdyś dwór Ustrzyckich. Rosną na nich stare dęby. Większość fortyfikacji uległa zniszczeniu w czasie budowy hotelu. Zabytkiem jest także niedawno odrestaurowany budynek stacji kolejowej z ok. 1870 r.
Polecamy czytelnikom wydawany w Ustrzykach dwutygodnik "Gazeta Bieszczadzka", uchodzący za jedno z najlepszych pism samorządowych w Polsce. Można w nim, zwłaszcza latem, znaleźć wiele informacji interesujących turystę. Środowisko ustrzyckich krajoznawców wydaje ceniony rocznik "Bieszczad" poświęcony badaniom środowiska kulturowego regionu.
Z Ustrzyk wybiega szlak przez Równię i Teleśnicę Oszwarową do Polany. Od dworca PKS wyznakowano okrężne trasy spacerowe: na Małego Króla i Kamienną Lawortę (kwadraty biało-czerwone, czas przejścia 4 godz.) oraz na Gromadzyn (kwadraty biało-żółte, czas przejścia 2 godz.).